One Hundred Days With You by Micah Fruto (kiss me liar novel english TXT) 📕

ako pero siguro 70%

happiness lang. Yung 30% na natitira, sama-sama dun ang guilt at ang lungkot na nararamdaman ko para kay Kath.

 

Napapikit nalang ako dito habang nag-iisip.

 

.BRO!!!!!. Halos mahulog na ko sa kinauupuan ko nung marinig ko yung sigaw na yun. To talagang si Katsumi!

 

.Mga tol! May kwento ako..

 

.Okay. What‘s your chikka sister?.

 

*PAK*

 

.Ouch sister ha!. Katsumi

 

.KELAN KA PA NAGING BAKLA?!. Tanong ko.

 

.Hehe. Joke lang tol. E kasi para kang babae nung sinabi mo na .Uy! May kwento ako!. Hahaha. Chikadora

ka na ngayon?.

 

.Loko. Magkekwento na ko. Alam nyo ba.. Sabi ko habang nakangiti. Pero sa likod ng ngiting to, nandun ang guilt

at lungkot na tinatago ko.

 

 

 

.Hindi pa. Bilis! Excited na ko.. Kats.

 

.Magkasama kami ni Barbie kanina…. Napatingin silang lahat sakin at ngumiti ng nakakaloko. Pero si JC, parang

malungkot ang mukha.

 

.And then? Anong nangyari?. Lester. Aba. Bakit pag si Barbie pinaguusapan, good mood to. Pag si Kath,

nababadtrip.

 

.Ayun, tinanong nya ko kung mahal ko si Kath. Obvious na mga bregs. Nagseselos talaga. Kung makikita

nyo lang ang mukha nya kanina. Epic mga tol!. Ako.

 

.Congrats tol! Kaso, pano yan 88 days pa ang titiisin mo bago kayo tuluyang magkasama ni Barbs.. Kats.

 

.Ayos lang yan. Konting panahon nalang din naman yun. Besides, hindi pa tuluyang umaamin si Barbie.

Kailangan ko pa syang pagselosin. At tsaka diba ang deal kailangan kong mapainlove si Kath? E mukhang

 

hindi pa sya inlove sakin e. Sakto lang ang 88 days..

 

.E pano kung kalagitnaan palang ng 100 days, bumigay na si Barbie? Pano na si Kath? Pano kung sa

 

panahong yun, in love na sya sayo?. Kats.

 

Akala ko madali kong lang masasagot ang tanong na yan. Pero bakit nahihirapan ako? Diba dapat Barbie all the

way? Bakit ganto? Parang nagiging mahalaga na rin ang nararamdaman ni Kath.

 

.Bakit di ka makasagot kuya? Sino ang pipiliin mo, ang babaeng minsan ka nang sinaktan pero bumabalik

sayo o ang babaeng minahal ka kahit wala syang kaalam-alam na sasaktan mo rin sya sa huli?.

 

 

 

Aaahhh. Hindi ko alam ang isasagot ko. Bakit ganto?! Barbie lang dapat diba? Pero bakit walang lumalabas sa bibig

ko? Mukhang tama nga si Seth. Nagsisimula na kong mailto.

 

.S-si…. Ako.

 

.Sino?. Sabay na sabi ni Lester at JC.

 

.Uyy. Nagpractice kayo? Sabay talaga. Hahaha---UY PARENG SETH!!!! AMISHOOOO!. Sabi ni Kats sabay

takbo papunta kay Seth na kasama si Kath.

 

Napatingin kaming lahat sa kanila. Si Seth, napatingin rin samin pero ngumiti lang sya. Tapos, umalis na.

 

.Anyare dun Kath?. Tanong ni Kats kay Kath na iniwan ni Seth.

 

.Bad mood?. Kath.

 

.Hmmm…. Kats.

 

.Alam nyo, umuwi na tayo. Mukhang uulan na oh. Halika na Kath, hatid na kita.. Ako.

 

.Sige, tara.. Kath.

 

Nagpaalam na kami sa isa’t-isa. Kasabay namin ni Kath si JC. Malamang, pareho kami ng bahay e. Third wheel

muna sya samin ngayon. Haha. Wala pang girlfriend e.

 

 

 

Nakalabas na kami sa gate ng school. Dito namin hihintayin sina kuya. Oo, magkaiba pa kami ng sasakyan ni JC.

Hindi naman kasi kami lagi magkasabay umuuwi. Pero shoot. Malas ko lang, naiwan ko yung phone ko sa loob ng

school.

 

.Kath and JC! Wait lang. Balik muna ako dun sa loob. Naiwan ko phone ko sa locker ko.. Sabi ko at tumakbo

na ko pabalik sa loob. Kailangan kong magmadali, mukhang uulan na talaga.

 

Wala pang 5 minutes, narating ko na yung locker ko at nakuha ko na yung phone ko.

 

Time check: 5:00 pm

 

Argh. Pag minamalas ka nga naman. Pag kasi 5pm, nagsasara na yung gate na pinaglabasan namin kanina nina

Kath. Kailangan ko pa tuloy umikot at dumaan dun sa gate B.

 

Eto na tumatakbo na.

 

Pagdating ko dun sa gate B, talaga namang pinagbagsakan na ko ng lahat kamalasan ng mundo. Umuulan na. At

ang lakas pa. Wala pa naman akong payong.

 

Pero habang papalapit ako ng papalapit dun sa gate, may napansin akong isang babaeng basang basa sa ulan.

Walang masisilungan. Walang malalapitan. Ay loko. Napakanta na ko.

 

Pero seryoso. Teka. Si Barbie ba to?

 

 

 

Lumusong na ko sa ulanan at nakita kong si Barbie nga yun.

 

.Barbie!. Napalingon sya sakin at nakita kong malungkot talaga sya.

 

.D-daniel?.

 

.Anong ginagawa mo dito? Bakit ka nagpapaulan?.

 

.W-wala pa kasi ang s-sundo ko e. . Grabe. Nanginginig na sya.

 

I just gave her a backhug para hindi na sya ginawin.

 

.A-anong g-ginagawa mo? B-baka may makita tayo ni K-kath..

 

.Ssh. Bakit. Dati naman nayayakap kita ah. Bakit ngayon bawal na? Porket may nililigawan na kong iba,

bawal na kitang yakapin? I‘m still your friend..

 

.S-sorry.. Sabi nya ng nanginginig ang boses. Niyakap na rin nya ako pabalik.

 

.I missed you…. Waa. Bigla nalang yan lumabas sa bibig ko.

 

.Namiss rin kita, Daniel..

 

 

 

Tinext ko si Kuya at sinabi kong dito na ko sunduin sa gate B. Kasama naman ni Kath si JC, I’m sure isasabay sya ng

 

kapatid ko.

 

Pinasabay ko na sakin si Barbie at hinatid sya sa bahay nila. Pagkatapos, umuwi na rin ako.

 

Pagdating ko sa bahay, gulat na gulat sina Mama kasi basang-basa ako.

 

.DANIEL! WAG MONG SABIHING NAGLARO KA NA NAMAN SA ULAN! TANDA TANDA MO NA!. Sigaw ni

Mama sabay bato ng tuwalya.

 

.Ma. Hindi noh. Nakita ko kasi si Barbie kanina, walang payong. Kaya yun, napasugod na rin ako sa ulanan.

Hinatid ko na rin sya pauwi..

 

.Barbie? Teka. Hindi ka na bumalik dun sa Gate A?. JC.

 

.Oo. E giniginaw na si Barbie e. Kailangan na nyang makauwi, baka lagnatin pa yun..

 

.Ha?! E hinihintay ka ni Kath dun sa Gate A e! Wala pa naman yung payong! Malamang basang basa na rin

yun kuya!.

 

.Ano?! Bakit di mo sya sinabay sayo?!.

 

 

 

.E sabi nya hihintayin ka daw nya e. Akala ko naman babalik ka agad kasi kukunin mo lang naman yung

phone mo e..

 

WAA. Anong gagawin ko?!

 

*PAK*

 

.Ano pang tinutunga-tunganga mo dyan?! PUNTAHAN MO NA SI KATH!!!!. Sigaw ni Mama. Hindi rin halata na

boto talaga to ke Kath noh?

 

Dali-dali akong nagpahatid kay Kuya sa school. Hindi na ko nagpalit ng damit. Kahit basang-basa ako, sumugod na

Kawawa naman si Kath.

 

Sht. Ang lakas talaga ng ulan. Kath. Please. Sana nakauwi ka na.

 

Di kinalaunan ay nakarating na kami sa Gate A.

 

Pero wala na dun si Kath.

 

LESTER‘S POV

 

 

 

Nauna nang umalis sina JC Daniel at Kath. Nagpaiwan muna ako dito ngayon sa may waiting area. Magpapakaemo

lang. De joke. Wala. Mag-iisip-isip lang.

 

Gulat ko nalang nung may tumabi sakin.

 

.SETH! HUHU. MISS NA KITA.. Di ko na napigilan ang kabaklaan ko. Hehe. Joke. E kasi, miss ko na talaga tong

lokong to. Tagal nang hindi nagpaparamdam. Oo, matagal na ang 3 days. Haha.

 

.Kayo kasi e.. Okay. Ano na naman pinagsasasabi nito.

 

.Ayan ka na naman.. Sabi ko. Magsesermon na naman to e. Huhuhu.

 

.Sawa ka na ba? Sawa na ba kayo sa pagpapaalala ko sa inyo kung ano ang tama? Kung sawa na kayo, ako

hindi pa..

 

.Seth.. Ano bang—.

 

.Ilang beses ko na kayo binalaan. Pero ano. Pinagtatawanan nyo lang ako. Hindi kayo nakikinig sakin. Ano

nang nangyari ngayon. O diba, kagulo na ang buhay nyong lima..

 

.Lima?!.

 

.Kung ako sa inyo, ititigil ko na to habang maaga pa. Habang wala pang masyadong nasasaktan. Wag nyo

nang paabutin sa panahong kailangang may pumili at may pagpilian..

 

 

 

.Para naman to kay Daniel e. Tingnan mo, bumabalik na sa kanya si Barbie..

 

.At sa tingin mo ganun lang yun kasimple? Pag bumalik sa kanya si Barbie magiging okay na ang lahat?.

 

.Ano ba talaga ang gusto mong iparating Seth?.

 

.Gamitin mo ang puso mo, Lester. Wag ka sanang maging kasing bulag at manhid kagaya ni Daniel. Sana

 

magawa mong saluhin ang isang bagay na hindi nya kayang saluhin. Kasi yung bagay na yun, malapit nang

 

mabasag. Kasi tuwi nalang mahuhulog sya, walang sumasalo sa kanya..

 

Pagkasabi nya nun, umalis na sya. May pagkamisteryoso talaga tong si Seth noh?

 

Napagdesisyunan kong magpasundo na. Dun na ko sa Gate A magpapasundo.

 

Time check: 4:55 pm

 

Yes bukas pa yun.

 

Pagdating ko dun, wow. Ang lakas ng ulan. Pero hind yung ulan yung napansin ko e. Yung isang babaeng basangbasa

at nakatayo lang dun sa may labas.

 

.Kath.. Sabi ko habang papalapit sa kanya. Napalingon sya sakin.

 

 

 

.Lester! Pumasok ka na! Mababasa ka oh!. Hindi ako nakinig, lumusong pa rin ako sa ulanan kahit mababasa

ako.

 

.Kath ano ka ba? Bakit di ka pa umuuwi? Basang-basa ka na oh!. Hinubad ko ang jacket ko at isinuot ito sa

kanya.

 

.Hinihintay ko pa si Daniel. Sabi nya, babalik sya.. Kumirot ang puso ko sa narinig ko. Yinakap ko nalang sya.

 

.Sumabay ka na sakin pauwi. Padating na yung sundo ko. Wag mo nang hintayin si Daniel… hindi na sya

dadating..

 

Hindi na nagsalita si Kath. Nakaub-ob lang ang ulo nya sa dibdib ko. Nanginginig na rin sya. Malakas ang

pakiramdam kong magkakasakit to.

 

Sa wakas, dumating na rin ang sundo ko. Pinapatay ko ang aircon kasi sobra na talagang nanginginig si Kath. Yakap

yakap ko lang sya sa buong byahe. Dko namalayan, nakatulog na pala sya.

 

Hinawi ko ang buhok nyang basang basa. Nakita ko na naman ang mukha nyang mala-anghel.

 

.Sorry Kath. Dahil sa deal na to, nahihirapan ka ng ganto. Wag kang mag-alala. Makikinig na ko kay Seth

ngayon. Kung mahuhulog ka man kay Daniel at hindi ka nya masasalo kasi iba ang inaabangan nya...

 

 

 

Hinalikan ko sya sa noo at mas hinigpitan ang yakap sa kanya.

 

… Ako ang mag-aabang dun sa paghuhulugan mo para saluhin ka.”

 

Part 11

Thursday, February 2, 2012 – Day 23 of 100

 

DANIEL‘S POV

 

Another regular day. Pero absent ngayon si Kath at Lester. Tinetext ko, pero hindi naman sumasagot. Wala ding may

alam kung bakit sila wala.

 

Lunchtime ngayon at lalabas na sana ako ng room. Pero hindi ko yun nagawa kasi nakita ko si Barbie na namumutla.

Nilapitan ko sya at hinawakan ang noo nya.

 

.Barbie, ang taas ng lagnat mo.. Ang init nya. Sinasabi ko na nga ba. Magkakasakit to dahil naulanan kahapon.

 

.Ba‘t ka pa pumasok ngayon?. Tanong ko pero hindi sya sumasagot. Mukhang nanghihina na talaga sya kaya

naman kinarga ko na sya, bridal style para dalhin sa clinic.

 

Habang naglalakad kami sa hallway, di ko maiwasang marinig ang mga comments nung mga nadadaanan namin.

 

.Si Barbie ba yun? Akala ko ba si Kath ang nililigawan ni Daniel?”

 

“Diba nililigawan nya dati si Barbie tapos binasted lang? Baka rebound lang si Kath, tapos ngayon okay na

ulit si Barbie at Daniel”

 

“O? Kawawa naman pala si Kath kung ganun…”

 

 

 

O? Kawawa naman pala si Kath kung ganun…

O? Kawawa naman pala si Kath kung ganun…

 

Bakit ganun, nasaktan ako nung marinig ko yun? Why do I care about her feelings so much? Maybe because I’m

guilty. Yes. That’s it. I’m just guilty.

 

Finally, nakarating na ko sa clinic. Sabi ng nurse, kailangan na daw maiuwi ni Barbie para maalagaan sya ng

maayos. Kaya naman kumuha na ko ng admit pass sa Principal para payagan akong maghalf day. Buti nalang

malakas ako dun.

 

Hinatid ko na si Barbie sa kanila. Nakatulog sya sa byahe kaya naman kinarga ko sya papasok sa bahay nila. As

expected, wala dito ang parents nya. Busy kasi sa work. Puro mga yaya lang ang nandito. E ayoko namang iwan

lang basta si Barbie kaya nagstay nalang muna ako at inalagaan sya.

 

.Yaya. Padala naman ng mainit na tubig at towel dito sa kwarto please. Salamat..

 

Inihiga ko na si Barbie sa kama nya at pinunasan sya gamit yung tuwalyang pinadala ko kay yaya.

 

.D-daniel…. Gising na pala sya.

 

.Sshh. Matulog ka lang dyan. Dito lang ako..

 

 

 

Pagkasabi ko nun, ngumiti sya at pumikit na.

 

Pinagmasdan ko lang sya the whole time. Hanggang sa makaramdam ako ng antok.

 

.87 days nalang… at sana sa 87 days na yun, bumalik ka na samin..

 

Then I dozed off.

 

BARBIE‘S POV

 

Pagmulat ko ng mata ko, gabi na at nandito ako sa kwarto ko. Teka, pano ako napunta dito? Nasa school lang ako

kanina nung sumama yung pakiramdam ko tapos kinausap pa ko ni Dani—

 

 

Tama. Si Daniel.

 

Nagulat nalang ako nung paglingon ko sa may kaliwa ko, andito si Daniel. Nakaub-ob sa kama habang hawak ang

kamay ko. Nakatulog siguro sya sa pagbabantay sakin.

 

.Daniel…. Sabi ko habang tinatapik-tapik sya.

 

.Daniel, gising