NOVELOJ by Aniruddha Banhatti (the two towers ebook .txt) 📕

haltis kaj el posho, prenis tuketon, komencis forvishi okulvitrojn. Poste, li metis la tuketon sub kolumo, rigardis min kaj diris, "Chu ni sidu au parolu marshante?"
"Lau via placho" mi diris. Li sidis tie. Infanoj kuris sekvante flugantajn balontetojn.
"Mi volis diri al vi ion gravan," lia vocho estis grava. Mi sentis tre strange. De heirau kiam mi audis lian vochon per telefono, mi sentis strange.
"Demandu", mi diris. Li dum iom tempo ne parolis kaj poste diris, "Eble vi scias ke miaj gepatroj baldau edzigos min."
Mi kapjesis, kaj faris liniojn sur sablo kun fingro. Denove li silentighis. Mi sindemandis kion li demandos al mi. Chu mi ne sciis?
"Kion vi pensas pri Sushila?", li demandis.
Mi sentis kiel mi estis ondo kiu rompighas marborde. Kiel marakvo, miaj pensoj disvastighis en sablo.
"Lasta semajne via onklo demandis al mi pri edzigho kun Sushila. Mi audis ke shi estas tre simpla . Mi sindemandas chu shi estos felicha kun viro kiel mi." dirante, li ridetis .
Ankau mi devige ridetis, diris,
"Ne mi pensas vi estos bonaj geedzoj."
Ghis mallumis, ni sidis tie. Li diris multe. Li diris kiel li estis neebla decidi pri vivo, pri edzigho, ktp. Mi nur diris, "Ja, bone, chu vere" ktp. Tiel okazis tiutage.
Tiu tempe, ni chiuj iris al la edzeco de Shankaram.Li ighis edzighita viro kun familio.
Kiel revo, kvar jaroj pasighis. Multaj aferoj okazis dume kaj unutage, la vochon de Sumitra mi audis per telefono,
"Chu vi venos che mi vespere? Ni iru vidi filmon."
Post ni sidis por dek minutoj en kinejo, shi turnighis al mi kaj diris,
"Mi volis demandi al vi ion gravan. Tial mi aranghis la programon."
"Chu? En la kinejo?"
"Jes. En la mallumo mi povos bone paroli," shi diris.
La kulturfilmo komencighis. Shi prenis mian manon en la shiaj kaj premante ghin, diris,
"Hierau, la frato de Sushila kaj lia edzino venis che ni. Ghis kiam Sushila mortis, shia filo loghas che ili."
Mi eksentis strange sed kiel iu lampiro en la mallumo, povis vidi tion kion shi estas demandonta. Longatempe ni estis senmovaj. Mi ne povis kompreni la bildojn sur la ekrano. Kiu estas Shankaram? Kiu estas mi? Kiel mi venis ghis chi tie kaj sidis chi tie?
"La bofratino de Sushila demandis al mi-"
Tiam mi diris,
"Ankorau ne estis jaro post morto de Sushila. Kial tiom hasto?"
Sumitra silentighis. shi kovris la vizaghon per manoj.
"Sed -- La soleco eble pli ghenas lin ---vere ---Estas krizo en lia vivo. Kion vi pensas pri Shankaram?"
Mi ne tuj respondis. Poste diris,"Ankau vi konas lin . Kion mi diru?"
"Ne. Mi nur konas lin iomete. Li estas via parenco kaj ankau amiko, Vi scias kion mi volas diri." Shia vocho tremis.
"Li estas bona viro, Sumitra," mi fine diris,
"Li povos ami vin."
-----kaj --- fine ----nun --- . Ni denove iras por la edzeco de Shankaram kaj Sumitra. La nokto denove disvastigas lunlumon. Chi tio estas la lunlumo de noktfino kiu elspiras doloron.
Mi fermis la okulojn. Rivereto fluas flanke en la senfoliaj arboj. Akveroj frapas min. Mia flanke kanalo fluas malrapide kaj iras preter mia vidlimo por kunighi kun la rivereto de aliaflanko.
Kaj mi --- mi estas sole en la malforta lunlumo.

PLORSINGULTO
Panghabi : S-ino Amruta Pritam
Esperanto : S-ino Manghu Banhatti

Karmo prenis la selakton en la ujo. Shi vidis ke ujo estis duone malplena kaj diris, "Hodiau Badi Sardarni (chefa edzino ) ne estas chi tie, chu shi estas bonsane ?"
Antau kelkaj momentoj Nihalkaur eniris kuirejon. Shi vidis la fortan fajron sub la poto de Khir (unu dolchajho ) kaj elprenante brullignon, diris, "Viro, chu oni kuiras khir sur tiom forta fajro? Oni devas meti tre malfortan fajron sub khir." Shi sidis antau la forno kaj per kulerego, kirlis la dolchajhon. Shi audis kiam Karmo demandis pri shi.
"Mi estas bonsana, Karmo, kiel vi estas?" shi kriis. Karmo venis apud la pordo kaj diris,
"Dio benu vin, Badi Sardarni! Hodiau mi ne vidis vin, Tial mi demandis."
La personoj de malalta klaso chiam benis Nihalkaur. Kiam shi rigardis al Karmo, Karmo klinigis la ujon kaj montris ke estis duonplena. Nihalkaur rigardis al Viro kaj diris,
"Plenigu la ujon de Karmo. Shi havas infanojn kiuj trinkus la selakton."
Post Karmo foriris kun plena ujo, Nihalkaur memoris la vorton - Badi Sardarni - la chefa edzino.
En nur unu tago shi estis ighinta la chefa edzino. Kiu komencis voki shin tiel shi ne memoris. Sed la geservistoj hejme, kaj la laborantoj de fabriko de shia edzo, kune komencis voki shin "Badi sardarni ". Antau du tagoj, ankau shia edzo vokis shin "Badi Sardarni." kaj shi diris al servistino, "Iru, voku la Chhoti Sardarni, la juna edzino . Do, se setas iu 'eta' Sardarni, Nature shi ighis 'granda' Sardarni, 'estra' Sardarni, kaj kiel la grajnoj de rizo en la lakto de la dolchajho, memoroj bolis en la lakto de shia menso.
Unu memoro estis de unua nokto kiam Viro venis en chi tiu hejmo. Antau iri en la dormchambro, Viro sidis che piedoj de Nihalkaur kaj premis, masaghis shiajn piedojn. Nihalkaur pensis ke shi ne estas mia rivalino, shi estas mia filino. Shi estas mia bofilino. De tiu tempo, Nihalkaur havis la plezuron de havi bofilinon kaj filinon ankau pere de Viro.
Por shia edzo, shia Sardarghi, Nihalkaur shi mem elektis chi tiun edzinon, Viro, shia nomo estis! Bonaj proponoj oni ricevis, sed ne estis por Sardarghi. Vere estis por la richeco de li. Ili vidis la altan aghon de Sardarghi kaj postulis ke la domo estos lauleghe transdonita al la novedzino.
Nihalkaur proponis la duan edzecon char shi ne povis havi infanon, char shi ne povis esti graveda, ankau la doktoro diris tiel.Sardarghi diris ne al la dua edzeco. Sed estis plorsingulto en la neo. Nihal kaur audis la plorsingulton. Shi serchis malrichan virinon ,---Viro--- kaj donis shin al lia edzo. Kaj de li, shi prenis la plorsingulton por shi mem.
Post kelkaj monatoj, Viro estis graveda. Nihalukaur felichigis. Shi diris al Viro, "La unua filo mi tuj prenos. Li estos la mia. Poste, kiujn vi naskos, estos viaj. Mi estas Badi Sardarni. Mi rajtas. Chu ne?"
Shi shi mem miris kiel shi ne havis ech ion envion.
Dum la naua monato Viro insistis ke shi iros che gepatroj por la naskigho. Sardarghi ne volis permesi tion. Li diris al Nihalkaur, "Mi timas ke se shi naskos filinon, shiaj gepatroj metos alian filon anstataue. Mi audis pri chi tiaj okazoj. Popoloj, por bieno, mono ktp. faras tiel."
"Estas unu solvo. Mi iros kun shi." diris Nihalkaur, Sardarghi permesis. Ankau Viro jesis. Nihalkaur kun unu servistino, iris al la hejmo de Viro.
La naskigho ne estis malfacila. Shi estis tre jnua kaj forta. La bofratino de Viro shercis,
" Naski infanon ne estas malfacila. Kriegu unufoje kaj nasku filon, kaj kriegu du foje kaj nasku filinon."
"Kial dufoje por filino? " Nihalkaur demandis.
"Unu kriego de doloro kaj alia de malfelicheco pri naskigho de filino. Se estas filo, estas felicheco. Filino Ne estas iu felicha okazo. "
Doloro vekighis en la brusto de Nihalkaur.
"Mi ne kriis kaj ne krios au unufoje, au dufoje", shi pensis malfeliche. Kaj ununokte la naskighdoloro komencighis. Shi kriegis unufoje. La maljuna akushistino, kiu prizorgis pri Viro, diris al Nihalkaur, "Gratulojn! Mi donacas filon sur viaj genuoj."
Kun la gratulojn, shi premis la filon al sia brusto . Haste shi ekiris por sendi telegramon al Sardarghi . Tiam Viro vokis shin apude. Shi tushis shiajn piedojn, kaj diris, "Sardarni, mi povas mensogi al la mondo, sed ne al vi . chi tiu infano ne estas inda por vi."
"Kion vi diras, Viro?"
"Mi shercis, sed la sherco ighis grava. Sed mi ne pentas pri mi, mi pentas pri vi."
"Vi---i--i ro!"
"Chu vi memoras? Unufoje mi venis che miaj gepatroj? Last jare---Via kontisto, via Munshi, venis kun mi. Chitie, en la vilagho oni diris ke mia patro edzigis min al tre maljuna sardarghi. Chiuj virinoj demandis al mi kiom maljuna mia edzo estas. Kion mi pensis tiutempe, mi ne scias, sed mi diris ke mia edzo ne estas maljuna. Kaj mi montris al ili la kontiston kiel mia edzo. Chiuj surprizighis pri mia shanco. Neniu venis al mia edzeco. Nur mia patro vendis min al via maljuna edzo. Mi estis dum kvin -ses tagoj chi tie. Mi pensis ke li vere estis mia edzo."
"Nia Munshi? Madansinh?"
"Jes."
"Sed li jam estas edzighita kaj havas du filojn."
"Tial vi ne diru chi tion al Sardarghi. Madansinh ne volas edzigi kun mi. Li timas ke li perdos la laboron de esti kontisto. Kial mi perdigu lian laboron? Li estu feliche - minimume mi travivis kiel estas juna viro. Mi ne pentas."
Nihalkaur timis kaj fermis la okulojn. Kiam shi malfermis kaj rigardis antaue, shi vidis ke la novnaskighitan filon de Viro per busho serchas la bruston por trinki lakton.
Shi pensis ke la plorsingulto de Sardarghi, kiun shi prenis kaj metis en shia koro, kaj tiu plorsingulton Viro elprenis el shi por meti en sia koro, kaj la filo de Viro nun provas suchi la mem plorsingulto el la brusto de Viro !


LAKHU RISBUD

Marathi : P. L. Deshpande
Esperanto : Aniruddha Banhatti.


Lakhu estas intelektulo. Li estas vic-redaktisto, t.e. korektisto! Fakte,li li mem ne scias kiu estas intelektulo. Sed parolante pri si mem, li chiam diras "Intelektuloj kiel ni" "Vivo de intelektuloj kiel la nia, " "La intelekta klaso kiel la nia - ." ktp. Li gajnas naudek rupiojn monate che "Krantikarya Eldonado", kiu eldonas la jhurnalon "Agadi", la gazeton, "Jadbharat " kaj semajn -gazeton "Lokaranghan." Lia estro prenas de li receptilon de multekosta alimento, sed ne pagas ghin al Lakhu.Lakhu pensas ke li devas forlasi tiun monon por la plibonigo , plirichigo de Marathi literaturo.
Antau du jaroj li ighis diplomita. Li vere volis diplomitighi en komerco sed nur li sciis ke lia scio de angla lingvo ne estis bona.
Lakhu sukcesis en la lernejo-fina ekzamenon kun minimuma procento. Liaj amikoj pensis ke li sukcesos en unua rango kun alta procento. Nur Lakhu sciis ke la kauzo estis malalta nevilo de lia angla lingvo , sed li konvinkis li mem ke la kauzo estis la monda atako sur libera penso kiu tre maltrankvilighis lin. Kaj post kelkaj tagoj li vere komencis kredi ghin.
Tial kiam li enreghistris lian nomon por antau diploma klaso , li konfuzighis skribante " economics " kiel la chefa studobjekto __ li ne memoris se la vorto " economics " finas per " s " au chu per " c". Li pensis ke li devis elekti anglalingvon kiel volonta studobjekto , sed li ankau pensis ke por bona studado de Marathi li devis elekti Sanskrut , tial , ankau tie , li ne preferis anglan ligvon , __ kaj lia intelektuleco komencighis.
La jaro kiam li pasis lian lernejfinan ekzamenon li bezonis okulvitrojn. Ene , li tre felichighis pri la okulvitroj. Multaj intelektuloj kiujn li vidis , portis okulvitrojn. Sed ekstere , li diradis malfeliche kiel li ne povis fari sporton kauze okulvitrojn. Kiam studentoj kiel Parab , Kadam , Darasha , De Silva ktp , performis bone en sporto , tiam Lakhu sidis inter la vidantaro kaj dirante , " La mandorsa bato de Kadam ne estas tiel forta " , au , " Darasha havas avantaghon de maldekstra mano " , au , " Fraulino Mohini devas plibonigi la startofrapon , " Li ludis la rolon de lertulo pri ia sporto. Reale , ankau nun li ne klare komprenas duoblaj kaj unuopaj lobioj , la konfuzo inter enshvingo kaj ekstershivingo ankorau ekzistas. Sed en la kolegio li lernis la