American library books Β» Romance Β» 25th Hour by Micah Fruto (e textbook reader .TXT) πŸ“•

Read book online Β«25th Hour by Micah Fruto (e textbook reader .TXT) πŸ“•Β».   Author   -   Micah Fruto



1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 ... 39
Go to page:
bahay. Ok ba yun?"

Nawala naman yung ngiti niya. Tapos nag-isip din.

"Sure, hindi ko sasabihin." ngumiti na naman siya uli, "Kakausapin ko si Jasper kung may openng doon sa part-time nila."

Dahil nga nasa gilid na kami ng school nun, tumakbo na kami nung maring namin yung bell nun. Tiyak din naman eh late na kami.

At dilang anghel nga ako. Late na kami. Tinignan lang kami nung teacher pero hindi naman kami pinansin.

Dahan-dahan kaming umupo doon sa upuan namin sa bandang dulo at tinignan ko muna yung upuan ko at baka may kung ano. Pero nung napansin ko na wala naman at safe na naupo na rin ako at nakinig doon sa homeroom teacher namin.

Wala akong naintindihan sa sinabi niya. Siguro nga sa pagod na rin siguro. Ni-hindi ko nga na figure-out kung anong subject siya.

"Anong class yun?" tnanong ko si Kay nung lumabas yung teacher at may pumalit naman.

"TLE, electricity and woodshop."

Umayos naman ako ng upo ko at tinigna ko yung teacher sa harapan ko. Hindi naman siya nagsayang ng oras at may sinulat siyang malaking words sa board. Physics.

"Ok class, nagkakilala naman na tayo kahapon.. siguro mag-lesson introduction na tayo." umikot-ikot siya sa harapan, "Now, who can tell me.. what is Physics?!?"

Nanahimik yung klase. Wala man lang nagtaas ng kamay nila o ano. Ako naman eh alam ko yung sagot kaya tinaas ko yung kamay ko bigla-bigla. Dahil nakatalikod yung teacher, hindi pa niya ako nakikita.

May nagsalita naman sa likod ko.

"Physics is our natural science. It concerns on the basic principles of the universe and our natural world." tumingin naman ako sa kanya sa likuran.

Hindi siya nakatingin sa teacher o sa board. Instead, naka-lean yung ulo niya doon sa desk na akala mo eh tinatamad sa klase.

Hindi man lang siya nagtaas ng kamay niya. Nag-nod sa akin yung teacher at saka ko lang napansin na nakataas pa rin pala yung kamay ko.

"Uhmm... it also deals with the analysis of systems, laws in the most precise and simplest explanation and formulation." tapos tumingin uli ako kay Jasper, "--and, what he said."

Ngumiti yung teacher sa akin. Nagsulat uli siya sa board.

"Among the branches of Classical Physics, which one deals with matter, force, motion.." hindi pa tapos yung tanong eh nagtaas naman na ako uli ng kamay ko.

Kaya lang...

"Mechanics." napalingon na naman ako.

Hindi pa rin siya nakatingin. Nakikinig lang siya sa boses nung teacher pero parang wala lang sa kanya yung pagsagot niya.

Hndi ba pwedeng magtaas naman siya ng kamay niya?

"Definition of Acoustics." lumingon sa ibang student yung teacher.

Hindi na ako nagtaas ng kamay ko.

"Branch of physics that studies sounds."

Nung lumingon ako sa likod, tinayo na ni Jasper yung ulo niya. Nagtaka rin siya sa akin.

"An acoustician studies gases, liquids, solids and also waves." dinagdagan pa yung sinabi ko!

Humarap naman siya sa akin at humarap din ako sa kanya.

"Thermodynamics is the science of heat." ngumiti siya ng nakakaloko, "Chill out Riel."

Aba, ako pa ngayon yung hot? Eh siya nga ang may tingin na competition ito!

"Optics is the branch of physics that explains the behavior of light.." ngumiti rin ako ng nakakaloko, "Sanay ka ba na nasa iyo lagi yung spotlight, o hindi ka sanay na mag-share?"

Lumapit yung teacher sa amin at pinigilan kami. Baka kasi kung anong mangyari na naman.

"Congratulations."

"For what?!?" sabay pa kaming sumagot.

"Captain kayo ng Physics team ng Science Club."

Nagtinginan kaming dalawa.

Umiling lang yung Jasper.

"Yung meeting eh every Monday morning. Bago magsimula yung klase." pumunta uli sa harapan yung teacher.

"Makakasama ko na naman yan?!?"

Hindi ko na lang pinansin. Baka mag-resulta pa sa away lalo.

"Yeah, magkasama kayo after niyong mag-cafeteria duty mamayang hapon."

Isa na naman yun sa ikinagulat ko.

"For what?!?" nagsabay na naman kami.

"Binaha niyo ng sabon uli kahapon yung CR ng girls kaya hanggang ngayon wala pa ring makagamit." ngumiti pa rin siya, "Class, palakpakan natin yung dalawang captain."

Nagpalakpakan naman at may asaran pa. Imbis na matuwa ako, hindi rin nangyari. Sa school ko dati, science club president ako. Tapos dito, may kasama ako?

Lumabas naman yung teacher at may kinausap.

"Congratulations.. RIEL." may halong pang-aasar pa yung sinabi niya at inextend niya yung kamay niya para makipagshake-hands sa akin.

Nakipag-kamay na lang din ako. Si Kay eh nakangiti pa sa akin at narinig kong may tinanong siya kay Jasper.

"Oo nga pala Jasper baka hindi na kita makita mamayang hapon, saan ka nga pala kayo ni Carlo nag part time?"

"Sa grocery store."

"Really? May vacancy kaya?" tinanong naman ni Kay.

"Interesado ka malaman?"

"Yeah. Meron ba?"

Nag-isip naman yung Jasper. Tapos hindi ko na lang tinignan. Narinig ko yung sagot niya.

"Oo. Meron, isa lang. Lumipat na kasi yung isang kasama namin na taga-ayos doon eh."

"Oh great thanks!" tapos tinawag ako ni Kay, "Oh couz, may vacancy daw."

"Ikaw yung mag-aapply? Akala ko ikaw?" tinuro niya ako, then si Kay.

"Dapat dalawa kami, kaya lang isa lang pala yung bakante. Gusto niya mag part time job."

Nilingon ko na uli yung Jasper. Nginitian ko ng totoo. As in, totoong friendly na ngiti.

"I really need a job. Part time?"

Tinaas niya yung dalawang kamay niya sa likod ng ulo niya.

"Sorry walang vacant." iniwas niya yung tingin niya.

"Kasasabi mo pa lang na meron ah!"

"Kapag ikaw, wala." yun lang ang sinabi niya.

"Fine, pupunta ako doon at yung may-ari na lang ang kakausapin ko."

"Si Mang Ramon? Close kami nun! Kapag sinabi kong huwag kang kunin, di ka kukunin."

Wala talaga akong choice kung hindi mag-beg pa.

"Please, kailangan ko lang talaga."

"O sige, lumuhod ka sa harapan ko tapos mag-please ka.."

Tumayo naman ako sa upuan ko at pumunta ako sa harapan niya. Nakalingon siya sa kanan niya at kausap niya ung Carlo na nakaupo na sa kabilang row.

Uupo na sana ako sa harapan niya kaya lang napatingin siya sa akin.

"Hoy! Niloloko lang kita luluhod ka talaga?!?" katulad kahapon, ini-offer na naman niya yung kamay niya para makatayo ako.

Tumayo naman na ako nun. Sa totoo lang, kukunin ko lang naman yung ballpen ko nun at hndi ako luluhod. Nahulog kasi eh.

"O sige na nga sasabihin ko kay Mang Ramon na tanggappin ka... pero sa isang kondisyon..." tumawa naman siya nun eh wala namang nakatatawa.

"Ano naman?"

"Tara, lapit ka dito ibubulong ko."

Nakatingin naman yung ibang tao sa amin at alam ko na curious din sila. Tiyak naman kung anong kondisyon ito eh kalokohan lang ito. So ire-ready ko na yung pag-hindi ko.

May minumble naman siya sa tenga ko. Lumayo ako ng kaunti.

"HECK NO!" yun na lang yung nasabi ko.

Binatukan ba naman ako.

"Wala pa nga akong sinasabi humihindi ka na! Saka madali lang naman yun eh." tapos nag-lean siya para ibulong uli sa akin.

Nakinig naman ako. Malay ko ba kung ano yun. Saglit lang eh narinig ko na siyang magsalita.

"Oo ka muna saka mo na lang malalaman."

Tinignan ko nga ng masama.

"Bakit naman ako o-oo kung hindi ko alam." mapanigurado ito!

"Sorry ka. Oo ka muna."

No choice naman eh. Pagbigyan na nga. HIndi naman siguro mahirap yun.

"Ok fine. Oo na!" nilakas ko pa yung pagkakasabi ko, "Ano pala yun?"

"Basta pumayag ka na ah!" nag-lean na naman siya para ibulong na talaga kung ano man yun.

Hinihintay ko siyang magsalita. Ang tagal. Naiinip na ako.

"Gusto mo talagang malaman?"

"Naiinip na ako. Kapag tinagalan mo pa yan ayoko na."

"Wala na pumayag ka na eh!" sabi niya sa akin.

"Ano na nga yun?"

"Oh sige huwag kang tatawa. Sasabihin ko na..."

At iyon nga tinotoo na nga niya... huminga pa siya ng malalim at nagre-ready daw siyang sabihin. Siraulo!!!

"Secret!"

***5*** Nung nag-uwian ng hapon din nun eh sinamahan na ako ni Kay para tignan yung sinasabi nilang Grocery store kung saan daw ako magwo-work.

I can't believe it. Yung word na 'AKO' at 'WORK' sa isang sentence? Nah, hindi pa nangyayari buong buhay ko. And all I can say is that.. it's so COOL. Huwag lang sanang malaman ng Daddy ko dahil kung hindi, baka hindi pa ako nagsisimula mag-work eh ipatanggal na niya ako sa trabaho.

"Cousin, sigurado ka ba talaga na magwo-work ka?" mukhang mas kabado pa sa akin si Kay.

"Oo naman. New experience right? Saka kapag bumalik na ako sa amin, for college I'm sure, pwede ko na ipagmalaki kina-Mommy na.. nag-work ako. I'm going to work in an ordinary local shop! It's really good isn't it?!?" todo talaga yung pagngiti ko nun.

"At happy ka talaga na magwo-work ka?" nakataas naman yung kilay niya sa akin.

"Yeah! Bakit ikaw hindi ka masaya?"

"Trust me.. I don't want to work. Masaya ka lang kasi excited ka sa simula. Alam mo na, almost 16 years ka namang may nanny! May gumagawa ng bagay-bagay sa iyo. ANo ba ito, nag-iipon ka ng new experiences?"

"Nope." nakangiti na ako nun at nakatingala doon sa grocery store na maliit lang, "Well.. err.. kind of."

Pumasok kami sa loob at tinuro ni Jasper yung table nung Mang Ramon. Dapat may cafeteria duty kami today para doon sa kasalanan namin sa banyo kaya lang na-move na tomorrow dahil maagang umalis yung cafeteria lady.

Tumayo lang ako doon at nagtingin-tingin. Nag-good afternoon lang kami sabay-sabay.

"Kailangan ko po ba ng resume or something?"

Nagulat naman ako nung sabay-sabay silang tumawa lahat. Bakit, may nakakatawa ba sa tanong ko?

"Something wrong?"

"Resume?!?" tumawa pa rin si Jasper nun, "Good one Riel."

Hindi naman ako tumawa nun. Seryosong-seryoso yung mukha ko. Saka lang siya tumigil nung napansin niya na hindi ako nakikitawa.

"Oh.. oh... you mean, you're serious?"

Tumango lang ako.

"No. Helper lang tayo. Hindi na kailangan nun." tapos pumasok siya doon sa loob na maraming boxes kasama yung Carlo.

Naupo naman si Kay doon sa dulo since hindi naman siya kakausapin. Ako naman eh nanatiling nakatayo doon.

"Ginulat mo ko at nandito ka sa maliit na tindahan ko Miss Lopez," napatingin ako doon sa Mang Ramon, "o kung tawagin nga ni Jasper, 'grocery'."

"Ok nga po eh. Ang cute nga po ng tindahan niyo." nag-sign siya na umupo ako kaya umupo naman ako, "Uhmm, maasahan po ninyo ako sa pagtratrabaho!" tama ba yun?!?

"Oo nga eh, napansin ko... MISS LOPEZ."

Napansin ko naman na laging Miss Lopez ang tawag niya sa akin. Masyado namang formal.

"Please, Riel na lang po." tumingin naman siya sa akin.

Nag-lean siya sa table para katapat ng mukha niya yung mukha ko.

"Saan ka nag-stay dito?"

Napaatras naman ako ng kaunti.

"Ano pong ibig niyong sabihin?" nakakapagtaka naman itong matandang ito.

"Kung sa public school ka nag-aaral, siguro may lugar ka kung saan ka nakatira. Malayo yung bahay niyo dito sa school 'di ba?" tapos ngumiti siya.

Kinabahan ako nun. Paano niyang nalaman na... na ako eh.. AKO?

"Alam niyo po?" bumilis yung tibok ng puso ko.

Tumango-tango lang siya sa akin. Inangat niya yung local paper doon. Tapos sa pinakagilid at halatang pinilit pa talaga, picture ko.

Ayoko yun. Dati-rati kasi gusto nila akong kunan ng picture, ako lagi ma ayaw. Unfortunately, meron akong isa. Yung 3 months ago na issue.

"So, anong balak mo dito sa neighborhood dito? Ang alam ko hindi naman dito ang nakasanayan mo." mahinahon naman siyang magsalita.

"Ah.. opo. Gusto ko lang po ng... change. Something new." yumuko ako nun pero 'di ko napigilan eh tumayo na ako at humawak sa dalawang balikat nung Mang Ramon, "Hindi niyo naman po sasabihin yung secret ko 'di ba? Please? Nakikiusap po ako!"

"Hija, wala akong sinabing babanggitin ko. Kung mas komportable ka na hindi nila alam, hindi ko sasabihin."

Napangiti ako nun at yumakap ako doon sa matanda.

"Thank you.. thank you.. thank you po talaga!"

Saka naman lumabas si Jasper at may buhat-buhat na karton.

"Pwede ba huwag mong harasin si Mang Ramon!" saka lang ako humiwalay nun.

Bigla namang nag-ring yung phone ko. Narinig ko sa bag ko. May kumakanta na. Nagtinginan kaming lahat kung kanino nanggaling yun. Ewan ko kung ano na ang expression ng mukha ko.

"Kanino yun?" nagtanong naman yung Carlo.

Kinuha ko kaagad yung bag ko at hinila ko si Kay palabas.

"Kay.. yung CELLPHONE mo." kaya sinamahan niya ako lumabas.

Tumakbo naman kami doon sa gilid na hindi na kami naririnig. Sinagot ko naman yung phone ko. Sino pa nga ba?

"Oh hi.. Dad." wrong timing naman oh!

"Anak, hindi ka pa tumatawag kahapon pa. Ano nang nangyayari sa iyo diyan? Sabihin mo lang kung may problema at aayusin ko.." yun na naman yung offer niya.

"Everything's great Dad!" kunwari eh tuwang-tuwa pa ako.

"Oo nga pala, kinukumusta ka ng Mommy mo, saka ni Tilly at Roland."

"Pakisabi po miss ko na rin sila!" yun na lang yung sinabi ko, "Sige

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 ... 39
Go to page:

Free e-book: Β«25th Hour by Micah Fruto (e textbook reader .TXT) πŸ“•Β»   -   read online now on website american library books (americanlibrarybooks.com)

Comments (0)

There are no comments yet. You can be the first!
Add a comment